Een antiracisme en -pestbeleid

Een jong kind heeft volgens mij nog weinig besef van huidskleur of zo. Een klasgenoot is een klasgenoot. Ik zag mijn zoon in de kleuterklas eerst naast Tom zitten. Een tijdje later zat hij naast een Marokkaans meisje. De juf zei dat dat beter was zo. Ik heb later tijdens een oudercontact de moeder van Tom ontmoet en die antwoordde me dat ze zich niet op haar gemak voelde als haar kind naast een Turkse jongen zat. Voor die kinderen is dat erg. Het wordt er al heel vroeg ingepompt dat wij blijkbaar ‘anders’ zijn. Als de kinderen 6, 7 jaar zijn, zit die gedachte er al goed in. Dat is zeer pijnlijk voor ons. Je voelt je dan altijd apart, en niet op een positieve manier. Soort moet blijkbaar bij soort. Kan de school daar iets aan veranderen? Ze kan minstens werken aan een duidelijke visie om kinderen hier anders, beter te leren mee omgaan (Necdet in: Intercultureel Netwerk vzw, 2004 Intercultureel Netwerk vzw (2004). Door de bril van ouders. Een denk- en doeboek voor gemotiveerde scholen en leerkrachten. Gent: Provincie Oost-Vlaanderen. ).

Enkele steunpunten van een antiracisme en –pestbeleid:

Antiracisme als statement: neem als school duidelijk het standpunt in dat racisme en pesten niet getolereerd worden.

Schoolbrede aanpak: betrek leden uit de gehele schoolgemeenschap (leerlingen, leraren, ouders, schoolpersoneel) bij het aanpakken van racisme, onverdraagzaamheid en pestgedrag. Daarbij kan men eventueel ook beroep doen op lokale gespecialiseerde organisaties. Dit zorgt ervoor dat het beleid niet enkel van bovenaf word opgelegd maar gedragen wordt door de hele school.

Een doordachte aanpak: via een schoolbreed overleg zijn duidelijke richtlijnen opgesteld omtrent de procedures die gevolgd worden. Deze richtlijnen zijn gekend en worden gedragen door leerlingen, leraren, ouders en ander schoolpersoneel. De specifieke uitvoering van deze aanpak situeert zich op niveau 4 van de preventiepiramide. Enkele vragen ter overweging:

Op welke wijze & aan wie dient men incidenten te rapporteren?
Op welke wijze wordt het incident onderzocht?
Hoe worden de betrokken pester(s), slachtoffer(s), helpers en volgelingen opgevolgd, begeleid en ondersteund? Een mogelijke, niet-straffende methode is de No Blame – aanpak.
Indien er gesanctioneerd wordt, hoe wordt dan gesanctioneerd en binnen welke termijn? Hoe wordt het incident opgevolgd en over welke termijn loopt deze follow- up?
Op welke manier worden ouders betrokken?

Gedeelde verantwoordelijkheid: Het is voor iedereen duidelijk dat alle leden van de schoolgemeenschap de verantwoordelijkheid hebben om racistische incidenten en pestgedrag in het oog te houden en aan te pakken. Iedereen is dan ook op de hoogte van het schoolbeleid (eventueel geïntegreerd in het schoolreglement) en onderkent dit.

Onmiddellijke actie: Wanneer een incident zich voordoet of gerapporteerd wordt reageert men meteen.

Ga naar ‘professionalisering’ om te werken aan een houding in het omgaan met racisme en pesterijen.

Aan de slag: